Espagne

Na het verjaardags eten aan de kust in Esnandes, fietsen we de volgende dag langs de kust naar La Rochelle. Het is zondag, dus lekker druk. En mooi weer, maar bij thuiskomst blijkt Gretahaarbodywarmer van de bagagedrager af te zijn. Ik fiets nog de 20km heen en terug, maar helaas.

Onze volgende stop is Blaye in de Gironde. Greta maakt hier Boeuf Bourgignonne van het vlees dat we op de markt hebben gekocht. Ja, ook in de camper eten we net als thuis.Meest al dan, soms doen wenet als Jantje van Leiden. Dinsdag rijden we 180km zuidelijker naar Villeneuve de Marsan. Gratis plek met maar twee stroom aanluitingen. Dus zien we veel aan elkaar geknoopte kabels. Gelukkig hebbenonze zonnepanelen de batterijen voldoende opgeladen.

Woensdag komen we dan op onze favoriete plek in Capbreton. Het is hier als vanouds zeer druk. Veel surfers en komende en gaande campers. Heel Europa is hier weer vertegenwoordigd.Koffie en een aperoaan het strand. Het weer is nog steeds geweldig, maar als ’s avonds de gitaren klinken en de jongelui veel plezier hebben, vallen de eerste druppels. Jammer de gitaristhad net her intro van Wish YouWhere Here onder de knie.....

Donderdag staat ons favoriete restaurant La Scaphandre op het menu, nadat we eerst over de vismarkt hebben gestruind. Er wordt hier nog voldoende aangevoerd. Vooral de Dorade is ruim voorhanden. Vrijdagmorgen doen we de was bij de laverie aan de Avenue du Bouret en rijden daarna door naar de Lidl voor de noodzakelijke proviand. Dan voor het eerst deze reis de toweg op om in Spanje te komen.Natuurlijk sta ik bij de tol weer in de verkeerde rij. Een busje voor ons weet geen raad en wil achteruit. Deze rij is alleen voor creditcard houders,wellicht hadden zij die niet.

Onze eerste stop in Spanje wordt Uharte Arakil. Een rustige plek, heerlijk om te wandelen. Eerst staan we geheel en verlaten alleen, maar we gaan de nacht toch in met zijn vijven. En het wordt weekend, dus veel Spanjaarden trekken er op uit met de kinderen. Zaterdag willen we dan ook bijtijds in El Burgo zijn om daar in het Parque Provincial de Garaio te staan. Een zeer groot natuurpark met veel water. In hetpark zijn dagplekken voor campers. Maar wil je overnachten dan is er voor de ingang een camperplek. Gratis, maar zonder voorzieningen, dat wel. We kunnen nog net de15eplek bemachtigen. Volle bak.Maar als de avond valt en de dagparking dicht gaat, komen er nog meer campers naar hier. Als we als haringen in een ton staan, wil er een driftige Spanjaard dat we nog meer opschuiven voor hem. Maar datdoen we niet. Hij dreigt met de policia. Maar we geven geen krimp. Toeval wil dat we naast Engelsen staan, en die hebben niet alleen hun stuur aan deverkeerdekant,maar ook hun deur. We kunnen zo uit onze deur binnenstappen in hun camper. En dan nog dichterbij gaan staan?

Zondagmorgen rijd onze spaanse vriend al vroeg naar de dagplek, evenals vele anderen. Zo weer ruimte genoeg om ook de stoelen buiten te zetten. Zowel zaterdag als zondag fietsen we het parkrond.Overhet water zijn twee lange smalle bruggen. Waarvan er een vreselijk wiebelt. Maar we genieten met volle teugen. En zo zit onze tweede week er ook weer op.