Laat ik eens positief beginnen. We hebben aangename temperaturen. Als we naar buiten gaan is het steeds droog. En we zijn op mooie plekken en plaatsen. De diesellekkage doet zich niet meer voor. Hoewel we niet helemaal vol tanken. Ook hebben we de gasflessen kunnen vullen met GPL (lpg). Wat blijft is de depressie die iedere dag regen geeft. Een bijkomend verschijnsel is vliegen. En aangezien ik (Pieter) blijkbaar een dunnere huid heb dan Greta, moeten ze moeten ze mij dus hebben. 

 Wat hebben we deze week, alweer de vierde, zoal  gedaan. We waren gebleven in Peso da Regua, bij de stoomtrein. De volgende plaats is Nogueira do Cravo. Onze vrienden Cees en Trees zitten hier vlakbij. Dus een koffie afspraak is snel gemaakt. Gezellig om elkaar weer te ontmoeten. Cees stelt voor om morgen te gaan lunchen in Oliveira do Hospital, daar zeggen we geen nee tegen. We stallen de camper bij een gloednieuwe LIDL. Prima eten bij Pedro. 

Greta ontdekt op Google Maps een wasserette. Na de lunch met de camper er heen. Aii, wat zijn de Portugese straatjes smal en kronkelig. Geen parkeerplek, dus breng ik de camper terug naar de LIDL. Maar waar is die wasserette nou ook weer? Ik loop me ongans om die weer te vinden. Enfin, de was ligt weer schoon in de kast. 

Dinsdag op naar Figuera da Foz. Bij de grote brug over de Douro kunnen we de gasflessen vullen. En dan een mooi plekje zoeken aan het surfstrandje van Praia Cabadela, We zien grote boten vanaf de oceaan de Douro opvaren. En ‘s avonds de vissersboten de oceaan weer opgaan. We staan hier moederziel alleen maar voelen ons volstrekt veilig.

Woensdag, vanwege de regen maar weer verder. Serta is het doel. Met de camper bij een eeuwen oude stenen brug. En prachtig uitzicht. In Alpiarca staan we donderdag bij een barragem (stuwmeer) met zeer weinig water. Onderweg zien we het verschrikkelijke resultaat van de vele bosbranden die Portugal hebben geteisterd. Zowaar een hele droge dag. Het wordt ook met de dag warmer. Ook hier de invloed van de warmte uit Marokko. We lopen rond het stuwmeer. 

En zo komen we vrijdag aan in Coruche. De gratis camperplek, met alle voorzieningen en gratis stroom is zeer in trek. Alleen, morgen is er markt op de plek. Alle campers moeten er vandaag om twee uur af zijn. We gaan maar meteen naar de vlakte er naast. Prima voor ons. Toch zijn er campers die blijkbaar honderd meter stroomkabel bij zich hebben en dan toch nog de stroom van de markt pakken. 

Zaterdag met de markt is het nog drukker. We staan hier wel met vijftig campers. De regel is, zo staat het op een bord bij de ingang, dat de camperplek zondag weer beschikbaar is. Natuurlijk denk ik. De gemeente moet eerst nog opruimen en schoonmaken. Niets is echter minder waar. We komen terug van een terrasje, de marktlui zijn volop aan het inpakken. Maar de eerste campers staan al weer op de marktplaats. Tussen en op al het afval. Stel je voor zeg dat je te laat bent! Wij doen hier niet aan mee en blijven staan waar we staan. Ik zie het “gevecht” om de beste plekken met leedvermaak aan.

En zo zit onze eerste maand er al weer op.