Comporta

Comporta, secret Paradise,

Week 5

Na het “gedoe “ in Coruche zijn we toe aan een wat rustiger plek. Greta is een kei in het zoeken naar leuke plekken. Ze laat me de Barragem de Pego do Alter zien. Lijkt mij een prima en rustige plek. Dan krijgen we een appje van Klaas en Marion. Zij komen uit Estremoz. Een ontmoeting is snel geregeld. Wij arriveren bij de Barragem, ik stel de camper en ja, daar komen zij ook aan. Wat leuk om weer wat tijd met vrienden door te brengen. Al snel zitten we aan de wijn in de huiskamer van Klaas en Marion. Want je hebt baas boven baas, en die van Klaas is wel een hele grote. Voor de goede orde, ik heb het over zijn camper.

We kletsen wat af.  Hoe te doen met het eten is altijd de volgende vraag. Bij het op loopafstand gelegen restaurantje krijgen we helaas te horen dat het morgen en overmorgen is gesloten. Dit vanwege Allerzielen, wat hier in Portugal een officiële vrije dag is. Maar zowel Greta als Marion zijn keukenprinsessen, dus het warme eten was snel geregeld.

Er staan nog een paar campers en we maken links en rechts een praatje. In de buurt van het restaurant is ook nog een toilet gebouw met (koude) douche. Maar verder geen camper service. Pieter en Klaas maken ochtend wandelingen. De Barragem is niet rond te lopen. Maar er blijft genoeg te wandelen over. We zien dat het water wordt gebruikt om de hier veel aanwezige rijstvelden te bevloeien. 

Donderdag is bij ons de cassette vol en de watertank leeg. Na de koffie nemen we afscheid en rijde we naar de Intermarche in Alcacer do Sol. Een aardig plaatsje met  Romaanse en Moorse overblijfselen. Bij de Intermarche kunnen we alles weer op orde brengen.

Aan de overkant van de rivier de Sado is een parkeerplaats voor campers. Geen voorzieningen maar ook hier weer een mooi toilet gebouw. Restaurant El Ninho , aan de overkant van de Sado heeft een mooi en lekker rijst gerecht: met scheermessen, gamba’s en venusschelpen. 

We gaan het weekend in op de camperplek van Comporta. De Sado mondt hier uit in de Atlantische Oceaan. Het Reservaat Natural Do Estuario Do Sado. We zitten aan het begin van een zeventien kilometer lange landtong. Aan de andere kant is Setubal. 

Prachtige stranden en restaurants met “flinke” auto’s. Hier zit wel wat geld. Dat zien we ook in Comporta zelf.  Echter niet overspoeld met toeristen, ze noemen het zelf een Secret Paradise. De sfeer is een beetje hippieachtig. Als we bij de ondergaande zon op een terras zitten helpt de muziek uit die tijd daar ook aan mee. 

We vermaken ons prima hier, liefs GrePi

Twee buufjes zien ons gras

Met blaadjes, en alras

Komen ze met maaier en hark

En maken de boel weer strak

Dank, dank, dank,

Al gaat onze dank wel wat mank

Eenmaal thuis maken we het goed

Wat is buren liefde toch zoet…..