Daar komt de zon

Na alle uitdagingen hebben we behoefte aan wat rust om bij te tanken. We rijden zondagmiddag Portugal binnen en stoppen in Terrugem. De camperplek is een gewone parkeerplaats, maar jekunterwelwaterinnemen en de wc doen. De zon laat zich hier aan een strak blauwe lucht zien. We besluiten om morgenochtend naar camping Alentejo in Evoramonte te gaan. Zo rond wissel tijd.Dan iserzekereenplaatsjevoor ons.Want het is een gewilde plek. 

Als we de andere dag aankomen bij Siebo en Catharina is er voor ons een mooi plekje in de volle zon. Hier kunnen we twee dagen lekker uitrusten. Hoewel, de was moet gedaan worden ennogwatandereachterstallige dingetjes. Pieter maakt een lange ochtendwandeling. Hij vertrekt  als een poolreiziger, maar eenmaal terug is de korte broek gauw aan. Want in de nacht envroegeochtend ishet nog steeds rond of  net onder het vriespunt. Er staan hier veel Nederlanders. Geen wonder met een Nederlandse eigenaar. En de boekenkast is goed gevuld. We ruilen watboekenen Gretavindteen recente (2020) Routard over Portugal.

In de stoel met een boek en genieten maar. We spreken met wat landgenoten die langs lopen. En blijkt maar weer, ze hebben allemaal wat. Een Franse camper wordt zelfs met een opleggeropgehaald?Eenautomaat met een kapotte versnellingsbak? Bij het op de oplegger takelen raakt de achterbumper de grond. We zien de bumper loskomen. Oef, tja het is allemaal plastic,nietwaar?

Dan gaan we naar de Barragem do Roxo. Stonden we vorige keer hier alleen, nu staan we met acht campers. Het is overal flink drukker geworden. Het schijnt dat er in Murcia wel 250 bijelkaarstaan. 
De geitenhoeder komt weer langs met zijn geitjes. Zijn honden blaffen dit keer niet eens. Zouden ze ons nog kennen?? Twee dagen in volmaakte stilte, want het gebied is hier zo groot dat we toch welopons zelf staan. Greta duikelt uit de Routard nog wat nieuwtjes ( voor ons) op. Altijd fijn om toch weer nieuwe dingen en plaatsen te ontdekken. In de avond kijken we naar een herdenkingsdienst vandewatersnoodramp van 1953.  Het is woensdag 1 februari.

Donderdag, vrijdag en zaterdag plaatsen we de camper op de camperplek van San Marcos de Serra. Voor zes euro met stroom, water en goede WiFi. En natuurlijk gratis de zon. Vrijdag koken we niet zelfdelunch maar fietsen we naar restaurant Cruzamento aan de IP2. Hier veel werklui. Logisch, want voor 20 euro hebben we allebei ons buikje vol. Frango (stukken gegrilde kip)frietjes,mayonaise,gemengdesla,een halve liter wijn, nagerecht en koffie toe. 

Zaterdag is buuf Corrie zo vriendelijk om de ingescande post te appen. Helaas zit er een bekeuring uit Frankrijk bij. 76 km op een weg van 70. Na aftrek blijft er 71 km over en een bedrag van45euro.Helaas. We fietsen naar de Fonte om wat flessen met bronwater te vullen. San Marco is een kleine plaats waar je veel op en neer moet om ergens te komen. Soms is het zo stijl dat we zelfs metdefiets in de turbostand moeten afstappen. Ik heb natuurlijk wel dat bronwater in de fietstas….

Greta maakt de zonnepanelen en een deel van het dak schoon. Hard nodig. Vooral de kitranden schimmelen snel. En ik doe de fietsen, ook hard nodig. Verder liggen we lui te zijn hoor.

Vandaag zondag 5 februari rijden we een klein stukje verder naar Messines. Daar wachten onze vrienden Arnold en Marjo op ons. Meer daarover in mijn volgende GrePiBlog.

Liefs van ons uit zonnig Portugal