Money rules the world

Olhao, zondag 19 februari 2023

Hé, denkt een goed opletter . Ze staan nog steeds in Olhao? Ja en nee. We zijn de gehele week in Fuzeta geweest. Vrij staan voor de camping. Gelukkig zonder problemen. Want officieel mag je hier overdag parkeren, maar niet kamperen. Dus geen stoelen buiten enz. Soms is het vanwege de bomen hier lastig inparkeren. Maar er is een plekje waar ik de wagen zonder problemen achteruit kan inparkeren.

 De GNR rijdt langs en laat ons met rust. Dan komt er een Fransman met een Morelo liner. (Prijs 400.000 euro) Die past niet in een parkeervak. Allereerst lossen ze een auto van uit de achterklep  Maar ze kunnen niet anders dan zo blijven staan waarbij ze wel zes parkeervakken in beslag nemen. Als dat maar geen reden is voor de GNR om in te grijpen. Dan zijn we wellicht allemaal het haasje. Een gelukkige bijkomstigheid is dat de camping vol staat. 

Wij gaan het dorp in voor wat boodschappen en dois bica’s . Als we terug komen is het ineens een stuk stiller met campers. Ook de Morelo is weg. We wagen het maar om te blijven staan. En dat kan dus de hele week. Maar iedere camper die hier wil gaan staan komt bij ons vragen of het wel mag. Nee, no, non, nein, is ons antwoord steevast. Wij staan hier al een paar dagen en we worden gedoogd. Maar geen kamperen! Als we in de zon willen zitten wordt het een bankje of op een terras. Om op het strand te gaan liggen zijn onze leeftijd en de wind de grote spelbrekers…….

Toch hebben we een ontspannen verblijf hier. We fietsen onze batterijen leeg, Greta plukt citroenen en mandarijnen die over de heg groeien. Bij Conquistador in Arroteia lunchen we met Frango, frites, salade, wijn, brood en olijven. Na de koffie, bica voor mij en een meio de leite voor Greta, rekenen we 18 euris af. 

Zaterdag maken we samen een flinke wandeling. Petje af voor Greta. De route is niet altijd even vlak. En een bankje om even te rusten ontbreekt ook. We zien dat Fuzeta nog steeds meer bouwt voor de toeristen. Jij mag daar niet staan omdat het natuurpark Ria Formosa is. Maar weer een appartementen complex is blijkbaar geen probleem. Het grote geld……Rules the world.

Terug in het centrum is het gezellig druk. Veel Engelsen die aan de gin tonic zitten. Een van hun heeft een gitaar, we zitten al snel in een “feestje”.

Dan is het zondag en is de cassette vol en ook de grijswater tank. Bovendien moeten ook de batterijen van de fietsen opgeladen worden. We besluiten naar camping Parque de Campismo da  PSP te gaan in Tavira. Deze is van de Politie, maar de enige die nog niet vol staat. Daar aangekomen staan er al vier campers voor de poort. Is tie vol? Nee, zegt een Nederlander. Maar er is nog niemand in het kantoortje. Uiteindelijk komt er iemand aan. Die deelt doodleuk mee dat het zondag is. Ennnn??? Vragen wij. Nou, dan is de camping dicht. Het is onze vrije dag. Goedendag…!! Maandag bent u de eerste. Iedereen druipt af. Ik loop met mijn cassette naar de stortplaats. Maar dat gaat dus niet. Een zeer streng uitziende (politie)man maant mij om onmiddellijk hun (privé) terrein te verlaten. Achter mij gaat de manpoort hermetisch op slot. Wat een vreselijk onvriendelijke camping. Hier gaan wij dus echt niet staan. In de reviews hadden we al zoiets gelezen. 

Dan maar lossen bij de Intermarche in Olhao en vervolgens op de (nog) toegestane camperplek te gaan staan.

Volgend jaar waarschijnlijk geen Portugal meer. Op naar Marokko de volgende overwintering. We lezen met enige jaloezie de verslagen van vrienden die daar zijn. Oké, Ook daar is het weer ook niet je dat dit jaar, maar er is nog wel meer vrijheid. En dat is toch de kern van ons camperen.

Liefs GrePi.