Glaskegel, dokter en wilde fresia’s

Maandag, 13 maart 2023

Parque de caravanas Altura in Sítio der Pedra Arrancadra

We staan weer op het zelfde plekje als in december. Hier oudjaar gevierd met Arnold, Marjo, Cees, Trees, Piet, Hannie en oliebollen. Nu is het voorjaar. Stond het hier in december vol, nu bij lange na niet. We worden hartelijk begroet door Charlotte, Carolina en Oma.

Hello Pieter! Nog nooit meegemaakt. Ze weten mijn naam nog!!

We leggen de matten neer voor de camper en stellen de tafel en stoelen op. Genieten maar in de zon. 

Dinsdag, 14 maart 2023

Buiten de waard gerekend, of prijs de dag niet voor hij om is. Ik voelde me gisteren al niet fit, maar vandaag slaat de verkoudheid, of is het griep, toe. Toch maken we samen nog een wandelingetje door de mooie natuur hier. Maar het mag niet baten.

Woensdag, 15 maart 2023

Greta, dus weer opgeknapt, kan nu met mij aan de slag. Hoesten, een keel vol glasscherven, een hoofd vol wattenbollen en verhoging van de temperatuur en in bed. Greta kan prima dokteren, maar we hebben medicatie nodig. Dan hebben we weer eens geluk bij dit “ongelukje” . Het blijkt dat grootmoeder Suzanne van de camperplek een arts is. Eerst als huisarts gewerkt en later als trauma arts. Ik wordt volledig onderzocht en krijg de nodige voorschriften. Een van de meiden gaat de medicijnen in het dorp halen.

De dokter komt regelmatig op visite. De dames praten veel, maar mij ontgaat het nodige.

Donderdag, 16 maart 2023

Na een onrustige nacht volgt weer een bedlegerige dag. Het vervelendste is het voortdurende hoesten. Greta verdraagt het manmoedig en doet wat ze kan. Gelukkig kan ze lekker buiten in de zon zitten om zo even van mij verlost te zijn. 

De dokter komt ook weer kijken en denkt dat het de goede kant op gaat. Zou het o.a. komen door het drankje wat ze voorschrijft wat iets met uitwerpselen van bijen te maken heeft. Zo smaakt het trouwens ook. 

Ik ben nu weer genoeg bij de tijd om naar het 8uur journaal te kijken en de uitslagen van de verkiezing over me heen te laten komen. Het zal allemaal wel denk ik. Als je tegen de tachtig gaat lopen dan heb je al eerder politieke aardverschuivingen meegemaakt.

Vrijdag, 17 maart 2023

De nacht was alweer beter dan gisteren. Vooruit zegt Greta, neem een douche, daar knap je van op. En dat is zeker zo. Maar iedere inspanning, zoals dit stukje schrijven, zet me weer volledig in het zweet. Net als ik een droog hemd wil aantrekken komt de dokter alweer voor een controle. Het gaat beter hoor, zeg ik maar gauw. Maar haar stethoscoop blijft plakken aan mijn lijf.

Greta maakt voor tussen de middag couscous. En het smaakt. Nog wel apart van smaak, maar dat komt door de medicijnen.

Eindelijk mag ik even naar buiten. Dat was nog even een dingetje want er zijn flinke rukwinden opgestoken. Maar allez, samen de cassette doen en wat flessen water halen gaat prima. 

We blijven hier nog het weekend staan. De was is met de wasauto mee. Maandag gestreken retour.

Er druppelen weekend Spanjaarden binnen. Tenslotte is de grens niet zo ver. Al snel is het een andere sfeer met rap pratende en gitaar spelende buren. Het heeft zo zijn charme.

Zaterdag 18 maart 2023

Vandaag maar eens een ochtendwandeling proberen. Dat loopt goed. Als ik “thuis” kom is Greta er niet. Die is weer aan de praat met de dokter. Het klikt aardig tussen de dames. Ik zet alvast de fietsen klaar voor vanmiddag om naar het dorp te gaan. 

Het is zaterdag, Greta bakt pannenkoeken. Wat is dat toch lekker op zijn tijd. Op weg naar het dorp, Altura, gaat het en voor de wind en bergafwaarts. Een makkie. We fietsen wat in het rond om te zien of er nog ergens campers staan. Op de strand parking staat er maar een. Maar dan zien we bij het oude sportveld er meer staan. Ook een aardige plek. Goed om te onthouden. 

We doen op het terras bij de rotonde een rondje koffie. Tegen de jongen die de koffie brengt mutsen we over de wind. Hij zegt snedig, kom in de zomer hier, dan geen wind, geen regen, wel zon en dagenlang tegen de veertig graden….eh…..

Voor we terug gaan naar de camper nog even een boodschapje bij de Aldi. Weinig klanten, en die er rond lopen zijn bijna allemaal Nederlanders. Mijn oog valt op een fietszadel. Die nu op mijn fiets zit vertoont gebruiks sporen. Het dek is gescheurd, nodig vervangen dus. Een klusje voor morgen, want we moeten nog terug naar camperplek. We worden ingehaald door de Spaanse buren. Tjee, wat fietsen die, ook de dames, snel. Er fietst er steeds een snel vooruit om te filmen. Bij de camper gekomen zeg ik, jullie hebben gewonnen. Si, maar jullie hebben dan ook geen bergen, zegt er een. Nee, en ik heb ook nog eens boodschappen in de tas. Ik haal een doosje eieren er uit. Lachen geblazen.

Zondag, 19 maart 2023

Een prachtige, zonnige dag. Maar de Noord Oostenwind blaast toch weer stevig. Na mijn ochtendwandeling eerst de noodzakelijke sanitaire dingetjes. De Spanjaarden en de Nederlandse buren vertrekken. Ineens is het wel erg leeg hier. Maar in de loop van de ochtend komen er toch weer vier andere voor terug. Greta maakt zalm sandwiches met avocado en crème fraiche. Ze brengt er een aantal naar dokter Suzanne en Carolina. We smikkelen er heerlijk van. Als de warmte een beetje verglijdt, gaan we samen nog een ommetje maken. We zien onderweg van alles in bloei. Ook wilde fresia’s. Die hebben we nog niet eerder gezien. 

Dit was weer een week van onze overwintering 2022-2023. Maar vanaf hier gaat het zachtjes aan naar boven. Aan alles komt een eind.

Liefs GrePi