On A Clear Day

Maandag, 27 maart 2023

Vergeet alle “weer” ongemakken. We zitten ineens in de zomer. Het voorjaar slaan ze hier blijkbaar over. Het is tot laat in de avond bijna dertig graden. Men zegt dat dit een van de warmste plekjes van Portugal is. We staan nog steeds aan de rivier in Pomerao. Greta wil vanmorgen, als het nog koel is, een wandeling maken. We proberen eerst bij de kolossale stuwdam te komen. Maar daar zien we geen mogelijkheid toe. Of we moeten loodrecht tegen een berg opklimmen?

We lopen dan maar via de oude spoortunnel naar Formoa. Ik was enthousiast over dit gehuchtje en ben blij als Greta dat blijkt te delen. Keurig opgeknapte huisjes, veel bloemen en de constante geur van bloeiende sinaasappel bloesem. Wie wil dat niet? Hoewel de bereikbaarheid wel een dingetje is. Alleen een onverhard pad om er te komen. We rusten uit op een muurtje. Net als we zitten komt er een man met een emmer en een witkwast om het muurtje te verven. Kijk, zeggen we, dat hebben wij nou weer.

Als we terugkomen bij de camper is het al zeer warm geworden. Greta ploft in de zon en ik duik onder de luifel. We eten met het bord op schoot. Er zijn diverse campers vertrokken. Typisch dat dat altijd op maandag is. Maar er komen er ook weer voor terug. Later in de middag gaan we naar het café do cais voor een verfrissing. Heerlijk in de schaduw van een ficus. Die zijn hier zo groot dat het bijna bomen genoemd kunnen worden. En met uitzicht op de aanleg steiger. Er is zojuist een flinke zeilboot onder Nederlandse vlag binnen gelopen. 

We zitten nog lang buiten. Een meisje met gitaar laat haar klanken over de rivier dobberen. Pas als de zon ondergaat koelt het enigszins af. Gelukkig zet die afkoeling s’nachts door en dat helpt bij het slapen. 

Dinsdag, 28 maart 2023

Ook vandaag gaan we naar de dertig graden. We zitten al vroeg buiten met koffie. De luifel blijft s’nachts gewoon uit staan. Ik doe een wandeling, neem nog wat koffie en dan is er ineens een bakkersauto. Niet bij de campers, maar boven in het dorp. En weer geen getoeter. Dus we hebben geluk dat we opletten. 

We hebben vlakbij de camper een Portugees die vist. Komt s’morgens, gaat zitten, want hij is gehandicapt met maar één been, en blijft de gehele dag vissen. Gisteren met als resultaat maar één paling. Vandaag heeft hij al vroeger beet, een aardig grote vis.

Op naar Maria voor de lunch. Het is er niet zo druk als in het weekend.  We gaan vanwege de hitte lekker koel binnen zitten. De keus is beperkt, varkensvlees of bacalhau. We kiezen voor het varkensvlees met venusschelpjes, carne de porco a Alentejana. Heerlijk, kijk maar hoever je komt zegt Maria, anders schep ik nog een keer op. Ja,ja, dat snappen we. De bica’s doen we op het terras. Greta neemt er een magnum bij. We treffen er de bootmensen uit Graauw, die beneden voor anker liggen. Ook zit er een bootsman uit Schotland. In het Engels wisselen we wat ervaringen uit. Leuk om met andere “nomaden” te spreken. Hoewel varen toch iets anders is dan camperen.

Dan terug naar de camper voor een power nap. Zo noemt de Schot het. Ik spreek over een siësta of in goed Nederlands, even vijf pikken.

Greta blijft in de zon. Ze is bezig een boomband te haken met Stephan’s naam er op.

Ik vind het al emotioneel om er naar te kijken. Laat staan om de band later om “ de boom” te doen………..

Een “minpuntje” hier is dat er aan de overkant van de rivier een huis wordt opgeknapt. Prima maar de bouw, hak en machine geluiden dragen ver over de rivier. We verstaan geen Spaans, maar ze zijn letterlijk te volgen.

In de avond, als het wat draaglijker is (!) nemen we een douche beurt in de dorps douche. We doen nog een broodje uit het vuistje en zitten nog lang buiten met thee en waxinelichtjes. Neil Young zachtjes op de speaker. De zon gaat vlammend onder achter de bergen.

Woensdag, 29 maart 2023

Op tijd opstaan. We gaan voor boodschappen naar Mertola en willen voor de hitte terug zijn. Twee stoelen en een kleed geven onze plek aan. Normaal doen we dit niet zo snel. De Duitse buren houden een oogje in het zeil, voor het geval er iemand toch op ons plekje wil gaan staan. 

In Mertola, 15 km over een wit weggetje zit een kleine Continente supermarkt. Wel duur, maar nood breekt wetten. Koffie met een pastel de nata doen we bij het busstation. Voorzien van alle benodigdheden gaan we weer naar ons plekje. 

We lunchen met de gekochte worstjes en salade buiten. De buren hadden nog een extra tafel neer gezet, waarvoor danke schon.

Daarna wentelt Greta zich in de warmte en ik op bed, waar een koel windje het aangenaam maakt.

De rest van de middag is een herhaling van zetten. Te warm om nog iets te ondernemen 

Donderdag, 30 maart 2023

Ik ga even naar Spanje wandelen. Daar is niet veel durf voor nodig. Over de weg loop je zo Huelva binnen. De provincie dan. Van enige bewoning is hier  geen sprake. Vier kilometer verder is een refuge aan de rivier. Vreemd gevoel om ergens te zijn waar geen mens te bekennen is. 

In de stenen lavanderia wil Greta een wasje doen. Ach, een stenen wasbord is hier heel gewoon. Toevallig zijn ook de Friese zeilers de was aan het doen. Ze vertellen dat ze gisterenavond een Cobra van anderhalve meter op de steiger aantroffen.Die leven hier in het water. Ze hebben vannacht met alles dicht geslapen....

We koken en eten de lunch buiten. De wind is wel flink toegenomen, zodat de luifel een extra touwtje nodig heeft. 

De Duitse buren gaan hun...tank vullen in San Lucar. Er is hier ook water, maar dat vertrouwen ze niet. Het is inderdaad een beetje gelig. Maar voor de afwas en de wc vinden wij het geen probleem.

Vrijdag, 31 maart 2023

Onze achtste en laatste dag in Pomarao. Ik loop tegen de Friese bootsman aan. Hij heeft kaasjes in zijn handen. Hoe kom je daar nou aan? Blijkt dat er een kaasboer boven staat. Tja, die gasten toeteren niet. Ik koop een vers geiten kaasje en een harde brebis. 

Dan loop ik met jas aan voor mijn ochtendwandeling. De lucht is zwaar bewolkt vandaag. Maar halfverwege komt er toch zon. En dan is het een explosie van warmte, zoveel kracht heeft die zon al.

Voor de derde keer gaan we eten bij Maria. Er zijn al een aantal camperraars binnen. Ze hebben al flinke lol. Wij gaan naar het terras, wel zo rustig. Als Maria de bestelling komt opnemen, hoef ik maar naar mijn wangen te wijzen. We smullen er weer heerlijk van. Bij het afrekenen maken we een praatje met de andere tafel. De Belgische man vertelt dat het heerlijk en chaotisch was. Zij zaten met wel drie talen aan tafel, maar de wijn maakt alles vloeibaar. 

We buiken buiten voor de camper uit. Greta knipt wat aan mijn haar, is nodig vind ze. Daarna maakt ze de zonnepanelen schoon, was ook dringend nodig. En we doen nog een wasje.

Zaterdag,1 april 2023

Je kan merken dat het weekend is. Veel Spanjaarden doen een uitje net over de grens. Vlakbij ons slapen vrouw, man en kind in een auto. Lijkt ons een beetje krap. Ook veel motorrijders die de bochtige wegen prettig vinden. 

Na de koffie vertrekken we. Onze Duitse buren blijven nog.

 De boodschappen doen we in Serpa bij een nieuwe Lidl. Serpa is niet zo groot maar toch zijn er wel drie grote supermarkten, Lidl, Intermarche en de Continente. Hier in de omgeving stikt het van de olijf plantages. De wegen zijn deels goed met nieuw asfalt, maar merendeels slecht met veel gaten en rafels. Wij gaan door Moura, waar een markt is. Maar te lastig om even te parkeren.

Ons doel is de Barragem de Algueva. Daar komt een nieuwe camperplek. Wij staan hier nog bij het water op een verharde plek. Op de nieuwe plek heb je straks geen uitzicht op het water en er komt een slagboom. En natuurlijk betalen. Nu staan we nog gratis met acht campers.

Mooi op tijd voor de lunch. We eten garnalen gekocht bij de Lidl. Die hebben een hele reis gemaakt uit Mozambique, maar is af en toe gewoon lekker.

Er liggen hier twee barken aan de kant. Je kunt er tochtjes mee maken over het stuwmeer. Ook vaar je dan over een ondergelopen dorp…Nu is de uitspanning nog in twee containers. Maar dat gaat ook veranderen. Er wordt volop gewerkt aan de vooruitgang.

De avond zon gaat mooi onder over het stuwmeer. Na de ergernissen bij Kassa en Het Journaal, volgen we de serie Trom. De noorden wind over het water zorgt ervoor dat we niet lekker buiten kunnen zitten.

Zondag, 2 april 2023

Zon, water en wind. Ik maak een ochtendwandeling naar de stuwdam. Ik blijf aan de rechterkant, links kijk je in een peilloze diepte. Niks voor mij. Er staat wel een leuke tekst op de stuwdam, Barragem de Alqueva: ON A CLEAR DAY YOU CAN SEE FOREVER!

Bij terugkomst eten we een fruitje in de zon. De eerste bark met toeristen vertrekt van de aanlegstjger.  

Je komt onderweg met allerlei mensen in aanraking. Gezellige, meest oude Portugezen. Bootmensen en vooral veel camper mensen. En alle maal zijn ze op hun eigen manier aan het leven. De Portugezen vaak onder minimale, lees armoedige omstandigheden. Maar wat een gastvrijheid en gezelligheid. Dan waren onze Duitse buren met hun Concorde Centurion style van elf meter wel aanspreekbaar, maar niet meer dan dat. We horen toch wel vaak, zijn jullie al zes maanden onderweg? Maar wij zijn dan weer jaloers op de mensen die wij spreken en die huis en haard verkocht hebben. Endless On The Road. Op onze reizen door de USA, waar een millioen campers rondrijden, zijn we toch wel aangestoken door dat virus. Maar dan spreek je wel over campers van elf meter en meer, met slide outs, een auto er aangehaakt en daarachter weer een boot. Onbegrensde mogelijkheden., easy going. Op RTL Z is een serie over campers: Van vouwwagen tot Villa.

Ik schrijf dit onder het genot van de zon en een glaasje (!) Jack. Greta is bezig met de Boom band. De naam van Stephan komt er op. Dan is er ook nog eens Pink Floyd met I Wish You Where Here. Ik kan geen tranen beschrijven, maar ze zijn er wel. 

Als ik me weer heb ”herpakt” stom woord trouwens, ga ik maar de tafel dekken. Op het menu staat Canard a la Orange. Eten en vergeten.......

Rogers Waters in de Ziggo Dome, dat weten we, maar daar gaan we niet op

rijden. Dat halen we niet meer. In mei is Roger nog wel in het Sportpaleis in Antwerpen. Effe zoeken naar kaartjes. Eh, tja, 350 euris per kaartje. We houden het maar bij de herinnering. 

Aan het eind van de middag mken we nog een wandeling naar de Barragem. De zon gaat zo het water in vuur en vlam zetten.

Morgen gaan we wijn kopen bij een cooperatie en daarna naar Evoramonte bij Siebo en Catherina.

Liefs van GrePi