GNR

Maandag, 3 april 2023

We rijden weg bij de Barragem de Alqueva en gaan naar het dorpje Alqueva. Daar is een goed bereikbare service plek. De volgende stop is in Vidiqueira bij de wijn cooperatie. We treffen er een Duits stel aan die de wijn kennen. En dat is een goede rchtlijn want proeven kan niet. Er vlakbij is een olijfolie winkel. Daar kopen we drie liter van. Inmiddels is het lunchtijd geworden. We zoeken in Portel een adresje.Het is nog even lastig om de wagen kwijt te kunnen, Alles is hier smal en schots en scheef. Boven aan het dorp is de oude vesting. In een van de straatjes er naar toe klimmend vinden we iets in de Travessa da Parreira. Een oude stal genaamd Cozinha d’Aboim. Niet het goedkoopste adres, maar het is er oke.

Dan rijden we naar Camping Horizonte in Evoramonte gerund door Siebo en Caharina. Het staat er al goed vol. Wij kunnen nog staan op plekje 35. Een prima plek waar we ooit al eerder stonden. Greta doet meteen de was, die hangt nu mooi te drogen in de zon.

Altijd veel Nederlanders hier, ook met caravan. Het is immers een echte camping. Wij zijn op doorreis en blijven twee dagen. De meeste staan hier langer. Het enige minpuntje is de drukke doorgaande weg. Die geeft wel wat geluidsoverlast.

Dinsdag, 4 april 2023

Na een goede nachtrust en een flinke douchebeurt maak ik mijn ochtend wandeling. Greta heeft nog een tweede was. Als ik terugkom gaat ze net de was ophangen. Ik kan gelukkig daar mee helpen. Dit voor het geval jullie denken dat.......

Nu eerst mijn boek uitlezen. Hier is een flinke bibliotheek, dus boeken ruilen geblazen. 

Dan kunnen de bedden weer opgemaakt worden. Diegene die de dekbed overtrekken heeft uitgevonden, moeten ze zelf in zo’n zak stoppen. Wat een ellende.

Woensdag, 5 april 2023

Stephan zou vandaag 49 geworden zijn.

We rijden naar Elvas voor de boodschappen en te tanken. 1,52 voor een liter gasoleo simple bij de Intermarche. Daarna rijden we en stukje verder naar Campo Maior. Daar is een museum, Coffee Science Centre, van de Delta koffie. Rui Nabeiro (1931-2023)begon in de jaren vijftig met koffie smokkelen tussen Portugal en Spanje.

Nu is het de grootste koffie leverancier van Portugal. We vermaken ons prima in dit interactieve museum.

Dan zoeken we een plekje aan de Barragem do Caia. Die is vlakbij Campo Maior. Het is prachtig weer. In de middag tegen de dertig, met een verkoelend windje aan het stuwmeer. En er is een leuk barretje, waar we onze koffie doen en een ijsje eten.

Verder is hier helemaal niets. In de middag wat toeristen, maar we overnachten moederziel alleen. Gelukkig is de verlichting oke.

We sluiten deze speciale dag af met een mooie zonsondergang.

Donderdag, 6 april 2023

Een verfrissende nacht met een mooie zons opkomst. Ook vandaag weer warm. We besluiten om hier nog een daagje te blijven. Als ikwil gaan lopen, komt er een GNR busje aan. Oeii, wat gaan we beleven. Maar het blijkt vriendelijker te zijn dan we denken. Ze zetten een parcours uit met trapskelters. Er arriveerd een bus vol kinderen. Ze doen een soort verkeersproef en daarna mogen ze een rondje met GNR speedboat over het stuwmeer. Ook is er een demonstratie van de GNR bombeiros. Geweldig, wij zitten op de eerste rang. 

Aan het eind van de middag zoeken we de koelte van het terras. Maar het wordt allengs drukker.Natuurlijk, iedereen is vrij op witte donderdag. Het blijft druk tot middernacht. Wij zitten met een boek rustig voor de camper en zien de zon weer in het stuwmeer zakken.

Vrijdag, 7 april 2023

Wat een rust, geen mens nu te bekennen. Maar we ”moeten” verder. Portugal uit, Spanje in. Op de grens is een enorm distributiecentrum van Amazon. En tot ons plezier ook een, maar dan kleiner, van Ardo uit Zundert. Ardo is een familiebedrijf en een belangrijke wereldwijde speler in de markt van vriesverse groenten, kruiden en fruit. 

Vandaag 386km voor de boeg naar Castronuno Aan de Duero. Eerst via de N523 en dan de Autovia de la Plata.

Een goed aangelegde camperplek hier. Met alle voorzieningen. Maar met de paasdagen kunnen wij onze 5 euro niet kwijt....

Er komen nog 3 buscampers bij met jonge wandel mensen. Wij gaan in de zon zitten die hier op deze hoogte extra heet is. Ook stuur ik een reserveringsbericht naar ons favo restaurant in Capbreton (France). Aangezien het zondag 1e paasdag is lijkt ons dat niet overbodig.

Als de zon van de voorruit is doe ik een poging tot ontmugging. En dat valt nog niet mee.

Dan is er antwoord op mijn bericht. Omdat ze gesloten zijn goedevrijdag avond en zaterdag, kan ze niet bij de reserveringen. Of ik zondagochtend wil bellen. Nou, dat doen we dan maar.

De avond verloopt met kijken naar de Passion. Je kent het verhaal, maar de liedjes trekken je toch weer naar een bepaald punt.

Zaterdag, 8 april 2023

Vandaag gaan we 385 km verder naar Uharte Arakil. Dat ligt in Baskenland/Navarra.

Het is weer niet druk aan onze kant van de weg. Wel aan de andere kant richting het zuiden. Heel veel campers, caravans en buscampers. 

Als we om half twee stoppen voor te tanken bij een Cepsa en we een stokbrood en een zak van zes kilo sinaasappels willen kopen, blijkt de kassa het niet te doen. Gelukkig is er een tweede, maar wat is de code? De mevrouw is alleen en kijkt vertwijfeld. Dat hebben wij nu weer. Enfin, na een spaans kwartiertje gaat de koop alsnog door.

Gelukkig, er is nog plek op de camperplek in Uharte Arakil. We zijn ook hier weer de enige buitenlander. Zodra we gesteld staan en de koffie op hebben maken we een wandeling. Greta ziet allerlei voorjaars goed de grond uitschieten. En in het riviertje stroomt aardig water. Het is tussen de bergen iets minder warm, maar in een stoel uit de wind begin ik te verschroeien. Greta heeft daar minder last van. Ik zoek de schaduw op. Ook om wat letters toe te voegen aan de GrePiblog.

Zondag, 9 april 2023

Het is 7 graden als we op staan. We zitten hier hoog en rondom in de bergen. Maar zodra de zon ons bereikt gaat het weer beter. Ook met Pasen, eitje ontbijtje. Dan bel ik het restaurant en gelukkig kan de reservering bevestigd worden. Wel voor de tweede sessie om half twee. We hebben dus nog wat speling met de tijd. Ik doe nog een wandeling en dan gaan we op pad. 

Veel bochten en tunnels. Er zijn ook werkzaamheden met weg versmallingen. Oppassen geblazen dus. Net als we denken, alles gaat goed, springt er een steentje tegen de ruit. Een sterretje...Als we stoppen om een fruitje te eten komt een landgenoot naar mij toe. Ook met de camper in het zuiden geweest. En, hij heeft een stickertje om op het sterretje te plakken. 

Na 144 km en 12 euro 21 tol, nemen we de afslag Capbreton. En meteen staan we in een file. Tegen anderen zouden we zeggen, dat doe je toch niet met Pasen, en met het eerste warme weekend hier. Nou we komen er wel achter. De camperplek is overvol. Dan maar naar de camping, waar het ook flink druk is. Maar er is nog plek.

Alleen moet de stagiaire het nog leren. Als we eenmaal staan is het hoogtijd om te gaan eten. Maar het is nog wel een halfuur lopen naar le Scaphandre.

Moe en bezweet krijgen we ons tafeltje toegewezen. We zijn hier al vaak geweest. Het is weer goed. Toch gaan we volgende keer eens wat anders proberen. Verandering van spijs......

We lopen via de boulevard. Wat een drukte. Als we even zitten zien we alle soorten mensen in allerlei stadia aan ons voorbij trekken. De meeste likken. Aan een ijsje, dat wel.

En zo is onze laatste week van de overwintering aangebroken. Nog eenmaal een GrePiBlog en dan zit het er weer op.

Liefs GrePi