Weer thuis

Maandag, 10 april 2023 2e Paasdag

We blijven nog op de camping. De lucht is zwaar bewolkt en in de ochtend een koude bries uit zee. Maar de ochtend wandeling doet een mens goed. Overal zijn mensen aan het opbreken. Het Paasweekend zit er voor de meeste op.

Als ik terug kom van mijn wandeling maak ik de fietsen klaar. Op mijn fiets moet ik nog het nieuwe zadel zetten. Dat had ik al eerder geprobeerd, maar ik snap niet meer hoe het oude zat. Dus puzzelen. Maar met de hulp van Greta, die meer een technische , lees praktische,  kijk op de zaak heeft lukt het.

Dan fietsen we langs de haven naar Hossegor. Daar is het net zo druk als in Capbreton. Maar je hebt hier alle winkels in een straat. Veel sport kleding van alle bekende merken. Maar ook een goede patisserie, waar we koffie met een amandine doen. Greta valt op een mooie blouse. Het weer is in tegenstelling tot de verwachting zonnig en 22 graden geworden.

Terug op de camping kunnen we nog lekker buitenzitten.

Dinsdag, 11 april 2023

Les Landes is en blijft een van onze favoriete gebieden van Frankrijk.  Niet alleen de kust maar ook in het binnenland. Jammer dat zoveel van de  dennenboom bossen ten prooi zijn gevallen aan de brand. We rijden richting Mont de Marsan (D28). Dan de D651 op. Af en toe wat huizen en een gehuchtje. 

Dan komen we in Luxey. Een dorpsplein met oude platanen, een kerkje, een maison de retraite, en een restaurant Cercle de L’union. Dagmenu voor 14,90 euro inclusief een kwart liter wijn en koffie.

Gezellig en goed. Lekker op het terras tussen mensen uit het dorpje. Waar we vandaan komen enz.

Op 15 augustus is hier ieder jaar een muziek festival waar duizenden mensen op afkomen. Helaas voor ons niet de goede datum….

Na een rustpauze rijden we richting Bordeaux. Uiteindelijk komen we op de autoroute. Meteen piept de routeplanner over vertraging. Natuurlijk, wanneer niet op de Rocade van Bordeaux. 

We gaan overnachten in Cavignac, bij de begraafplaats. Hier staan we wel vaker. Vandaag met acht campers.

Woensdag, 12 april 2023

Zes maart hadden wij onze laatste regenbui. Vandaag worden we wakker met regen.

We zullen er weer aan moeten geloven of wennen, beter gezegd. Mijn humeur wordt er in ieder geval niet beter op. 

Bij de Super U hier kopen we nog wat Franse kaas en tanken we. Dan het dorp uit en de N10 op. Nu zeer veel vrachtverkeer, maar hier mogen ze niet harder dan 80km en niet inhalen. Dat geeft ons de ruimte om met 90km door te rijden.

Tot Futuroscope gaat het prima. Ons doel is Sainte Maure de Touraine. We kiezen voor geen tolweg. Prima, maar blijkbaar weet de Garmin een route met een voorkeur voor smalle straatjes, of nog liever bospaadjes...

Nu zijn we al een paar maal in Sainte Moure geweest. En toch laat ik me weer verleiden of beter gezegd, misleiden door de Garmin. Het betekend zes kilometer omrijden en dan de juiste straat in. Komt net een bus camper er vandaan. Man zwaait met vinger. Wat is er aan de hand? Wel men is aan het grasmaaien, dus kunnen we ons nog niet installeren. Dan eerst maar naar de bakker, die dus dicht is op woensdag, evenals de boucherie. Je kunt niet alles hebben op zo’n dag. Want ook de gratis stroom die hier ooit was is er niet meer. Maar dat hadden we al begrepen op de NKC app. Enfin, de zon schijnt weer, dus de panelen nemen het over.

Morgen beter, want we willen hier ook nog het bekende Sainte Moure de Touraine kaasje scoren. Dat is een cilindrisch geitenkaasje met een strootje er in en door de as gerold. Ja, ja, je moet er wat voor over hebben.

De satelliet schotel kan de satelliet niet vinden. Een grote japanse kers verhinderd dat. Jammer, maar alles heeft een reden. Even later steekt er een hagelbui op met flinke windstoten. De camper is nu de japanse kers geworden. Dit gaat zo nog drie maal. De scotel kan veel hebben, maar op een verknipte schotel zitten we niet te wachten.

Nu zijn bovenstaande ”probleempjes” naturlijk niets vergeleken met wat we in de jaren zeventig en tachtig hebben  ”beleefd” in Frankrijk met onze jongens, de Citroen 2chevaux, tent, later alpenkreuzer vouwwagen en de Simca Fourgeonette. Hoewel dat laatste al een hele verbetering was met de aanpassingen voor de rolstoel. Gelukkig waren we toen nog jong.....

Donderdag, 13 april 2023

De zon schijnt weer en de bakker en slager zijn open. Dus scoren we een baquette, croissantjes en een rozijnen rol. 

En natuurlijk museau voor Pieter bij de slager.

Vandaag nemen we eerst de autoroute om Tours niet door te hoeven. Dan de D910 op. Ik zit al snel achter een Portugese vrachtwagen die flink doorrijd. Hij weet precies waar hier de flitsers staan. Na een flink aantal kilometers houd de dubbele baan op en kom je op de N10 met rotonde, na rotonde en dorpjes met 30km limiet. Dat is vermoeiend. Gelukkig suggereerd de Garmin ” is het geen tjd voor een pauze”

Nonancourt is onze bestemming. Achter de brandweer. Nog steeds geen stroom. We zijn de eerste. Het dorp heeft wat oude 14e eeuwse vakwerkhuizen en een leuk riviertje. Maar verder is hier niet veel te beleven. Ik zeg wel eens, zo gaat je reis als een nachtkaars uit. En dat geldt ook voor veel van dit soort dorpjes. Vandaar dat veel campers de grote weg nemen en zo ver mogelijk doorijden. Nou, dat doen wij niet meer.

Vrijdag, 14 april 2023

Eigenlijk had ik voor vandaag een ander, positief, verhaal in gedachten. Maar helaas, die vlieger gaat niet op. Op de terugweg is mijn positivisme toch al op een dieptepunt, maar blijkbaar kan het nog erger.

Eerst doe ik een ochtendwandeling en zie dat alle camperplekken toch bezet zijn. Soms komen ze nog in het donker aanrijden. De korte broek is inmiddels lang geworden, een overhemd is een warme polo geworden. Maar dat is nog niet genoeg voor de vijf graden. Dus een dikke trui, sokken en een regenjas.want het regent ook nog eens. En dat zal het de ganse dag doen.

Ik jaag Greta op de kast door maar weer eens te herhalen dat ik volgende keer niet meer terug ga naar Nederland. Enfin, de bekende woordenwisseling volgt. Maar dan hebben Rouen nog niet gehad. Ook al niet mijn favoriete doorheen rij plaats. En wat gebeurd er…… een demonstratie. De doorgaande bruggen over de Seine en ook de tunnel zijn geblokkeerd door boze actievoerders. Je kent het, de pensioenleeftijd.

We zijn om half elf vlakbij Rouen, nog niets aan de hand. Dan een bord boven de weg: ON FLA BET FE ME MOUVEMENT SOCIAL. ??Nou is ons Frans best wel aardig, maar hier bakken wij niets van. Behalve dat we vlak er na een file inrijden. We kunnen geen kant nog keer meer op. Ik zal kort zijn,om half twee rijden we eindelijk Rouen weer uit. Hoezo positief?? 

Met striemende regen komen we

bij een aire de repos om een boterham te eten. Net als alle anderen die het zelfde idee hebben. Chaos alom. Kan er ook nog wel bij.

Greta heeft bedacht dat we maar niet te ver moeten rijden.In Lens (Grenay) is een camperplek gemaakt. Ziet er op de app veel belovend uit. Als we aankomen zijn  alle drie plekken weg. Mensen uit de buurt(62) die hier staan met gratis stroom? Of zijn wij te achterdochtig? Ik zie nog een plekje om te staan. Probeer de stroom, maar nada. Enfin, we redden ons wel. Dan de schotel omhoog, staat er een grote boom in de weg. Er is WiFi zegt Greta. Inderdaad, Orange. Maar wat we ook doen we komen niet op internet.

Lees bovenstaande nog maar eens, en zeg dan dat ik geen gelijk heb dat ik in het warme zuiden wil blijven. En nu niet appen van doe niet zo raar, het valt best mee, morgen denk je er weer anders over. NEE, ik ben serieus!

Zaterdag, 15 april 2023

Uitgeslapen, uitgerust, stressloos vertrekken we uit Grenay. We hebben zelfs een allemachtig lekker stokbrood kunnen scoren bij de patisserie/chocolatier aan de overkant. Trouwens stokbrood alleen in het weekend. Rechts af zit nog een boulanger. 

Er is discussie over de te volgen route. Greta wil Antwerpen vermijden. En wil over Terneuzen door Westerschelde tunnel. Ik denk dat Antwerpen wel meevalt op zaterdag. Je doet maar, zegt Greta. Maar dan wil ik er niks van horen als we vastzitten. Oké, we gaan. Nou, file loos is het daar nooit, maar we kunnen doorrijden. Zucht….Ons doel is Bergen op Zoom. 

We willen nog wat “gedateerde” kleding vervangen. Greta slaagt bij de Nora en ik bij Beversport. Greta is dubbel tevreden als ze ook nog een kapper scoort. Een aardige Turkse jongen knipt haar weer in model. Iets wat mij al jaren niet lukt.

Dan de camperplek in BOZ aan de Binnenschelde. Als we aankomen worden we verrast door een afzetting. Er is een grote kermis. De camperplek is niet bruikbaar. Verderop aan het eind zijn er gelukkig nog wat lange parkeerplaatsen. Daar passen we op. We zien trouwens dat de officiële camperplek overnachting nu tien euro kost. We zien wel of er iemand komt.

Zondag, 16 april 2023

Op naar Audrey, Mias, Martijn en Zoï in Middelharnis. We kijken er reuze naar uit. En we gaan lunchen bij LLEV.

Dan is er de allerlaatste rit van deze overwintering 2022-2023. Op naar Wernhoutsburg. Buurvrouw Corrie is op de hoogte. Ook zijn we blij als we haar en hond Meis weer zullen zien. Ze heeft samen met buuf Jacqueline ons huis zes maanden lang verzorgd.

En zo zijn we aan het eind van deze serie GrePiBlog’s. We hopen dat jullie het interessant genoeg vinden om onze volgende reizen ook weer op deze manier te volgen. 

Liefs Greta en Pieter (GrePi)